Friday 12 July 2013


අද මම කියන්න යන්නේ තවත් එක්තරා විදිහට ජීවිතය වැරැද්ද ගත්ත පුද්ගලයෙක් ගැන.. මේ පුද්ගලයා මුදල් නිසා තමන්ගේ ජීවිතය විනාස කර ගත පුද්ගලයෙක්. මගේ යාලුවෙක් ඉන්නවා ප්රලසන්න කියලා. දවසක් මට එයා කිව්වා මචන් උබ එක එක මිනිස්සු ගැන පොතක් ලියනවනේ.. උබ මේ මනුස්සයත් මුණ ගැහිලා කතා කරලා බලපන් මෙන්න ඇඩ්රස් එක කියලා. ලිපිනයේ විදිහටනම් එයා ඉන්නේ මාවනැල්ල ප්රිදේශයේ උතුවන් කන්ද කියන පැත්තේ.. මම ඒ මනුස්සයාව මුණ ගැහෙන්න සෙනසුරාද දිනයක් බලාලා ගියා මාවනැල්ල ප්‍රදේශයට.. ඒ පැත්ත ගොඩාක් ලස්සන පැත්තක්. ගොඩාක් අමාරුවෙන් ගෙදර හොයා ගත්තා කියමුකෝ.. මේ මනුස්සයා කිව්වා අදනම් කොහෙත්ම කතා කරන්න බැ හෙට එන්න අද මන් අලුත් නුවර යනවා මහත්තය හෙට එන්න මන් ගෙදර ඉන්නම් කිව්වා... කරන්න දෙයක් නැති කමට මම එදා දවස මාවනැල්ල ටවුන් එකේ රෙස්ටුරන්ට් එකක නවතින්න තීරණය කළා... කොහොමින් කොහොම හරි මම එයා කියපු විදිහටම වෙලාවට ගෙදරට ගියා... එක ගෙයක් කිව්වට කඩා වැටෙන්න ඔන්න මෙන්න වගේ... ඉතින් කියන්නකෝ මාමේ ඔයාගේ කතාව.. මම කෙලින්ම වැඩේට බැස්ස... ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම් කියලා මහත්තයෝ අපේ පවුලට හිටියේ මම විතරයි.. මමයි අම්මයි හිටියේ.. ,මේක උනේ හරියටම කියනවනම් 1997 දී විතර.. මට ඒ වෙනකොට අවු 28 ක් විතර ඇති. මන් ඒ වෙනකොට කුසුම් කියලා ගැනු ළමයෙක්ව කසාද බැදලා හිටියේ... කුසුම්ව මම බැන්දේ අවුරුදු 05 ක් විතර ආදරය කරලා.. මේක වෙනකොට අපි බැදලා මාස 10 ක් වගේ වෙන්න ඇති. ඒ වෙනකොට අපිට ළමයි හිටියේ නැ.. මම වැඩ කලේ කොලබ කම්පනියක ඩයිවර් කෙනෙක් විදිහට.. මගේ පුරුද්දක් තිබුනා ඒ දවස් වල ලොතරැයි ගන්න එක... 

Saturday 22 June 2013



පුපුරාපු මල්හීන 
මත මහිත තවරාන ,,
මතක මල් රේණුවක 
පුසුඹ විදිමිය රෑට 
එවැනි එක රෑ පැයක
දිටිමි මන් නුබේ රුව 
අපැහැදිලි චිත්‍රයක 
මැකුණු සිත්තමක් ලෙස